Ateşin ve güneşin topraklarındaAdem´den önce de akardı o nehirlerAdem´in arkasında yürüyen erlerBütün olanları çok sonradan gördülerAteşin çocukları olmazdan önceŞamaş´ın çocuklarıydılarBir alınteri pişerdi ocaklarındaBir de yüreklerinde dostluklarGelip iki nehrin arasında durdularHer birine bir tutam saçBir de kurban sundularHalklar denizine doğru akanIşıktan bir nehir oldular