Asla yeterince iyi değilim.
İnsanlar ne düşünecek?
Herkes bana bakıyor, sakin olmalıyım.
Komik görünüyorum! Kendimi toparlamam lazım.
Eyvah rezil oldum, şimdi ne yapacağım?
düşünceleri size tanıdık geliyor mu ?
Tabii ki geliyor çünkü hepimizde olan düşünceler.
Hikâyemize sahip çıkmamız zor olabilir ama bu, hayatlarımızı ondan kaçarak geçirmek kadar zor değildir. Savunmasızlıklarımızı kucaklamamız tehlikelidir ama sevgi ve keyiften vazgeçmek kadar tehlikeli değildir. Hangisi daha risklidir? İnsanların ne düşündüğünü bırakmak mı, yoksa gerçekten nasıl hissettiğimizi, neye inandığımızı ve kim olduğumu bırakmak mı? Bütün kalbimizle, kendimize dürüst olarak yaşamak hayatlarımıza inanılmaz bir değer katar. Sabah uyanmak ve "ne halledilmemiş ve ne kadarı tamamlanmamış olursa olsun, ben yeterliyim" diye düşünmek ne kadar rahatlatıcıdır. Gece yatağa, "evet hatalarım var ve bazen de korkuyorum ama bu benim özümde iyi kalpli bir insan olduğum gerçeğini değiştirmez" diye düşünerek girmemiz gerekir.