Pulbiber Mahallesi

MAHALLEDE BOMBA PATLIYORMahallemizde bomba patladıMartılar çok uçtularMahallemizin çığırtkan gözyaşları olup havaya saçıldılarBu bir çocuk romanıydı, artık anlaşılmıştıÇocuk sonunda ölecekti, geleneklerimize göreSon duası olarak patlamış mısır sunacaktı tanrıyaBu bir oyun romanıydı, bir arafSırtından bıçaklanacaktı daima çocukSendemibrütüs balığı kızartacaktı şiirin kara tavasındaYanında roka, üstüne tahin helvasıŞangur şungur bir romandı bu, anlaşılmıştıGözlerdeki buğu camlar gibi kırılıp inecekti aşağıya.Biz de ölmüş olabilirdik dedi LemanBu söz nedense aklımda kaldı.Bazı geceler uyanıp sigara içiyorum karanlıktaOdamdaki aynada yanıp sönen küçük kırmızı bir yıldızımMusevi bir kadının ruhu dolaşıyor evde, ya da MüslümanYa da ateist bilmiyorumGelip yamuk tabloları düzeltiyor, biraz çorba içiyor mutfaktaSanırım yağmuru yapısalcı bir yaklaşımla karşılıyorSaçma bir kadın, anlaşılmazAma iyidir saçmalamak dostlarını satmaktanİyidir adanmak, yalandanBir çocuk romanı olarak anlaşılmıştım artık.Şair Didem Madak son kitabı Pulbiber Mahallesi Metis´ten çıkıyor. İlk şiirleri Sombahar ve Ludingirra dergilerinde yayımlanan, Grapon Kâğıtları (İnkılap, 2000) ve Ah´lar Ağacı (Everest, 2002) isimli iki kitabı bulunan Madak, kendine özgü sesi, şiire yaklaşımı ve hayata bakışı ile dikkat çeken bir şair.