Türk-Amerikan İlişkilerinin İlk Yüzyılında Bahriyeler Ve Bahriyeliler (1776-1876)

Türk-Amerikan ilişkileri 1776’da İngiltere’ye karşı bağımsızlığını ilan eden ABD ile Garp Ocakları olarak bilinen Cezayir, Tunus ve Trablusgarp eyaletleri üzerinden başlar. Bağımsızlığının tanınması ile İngiliz bayrağı altında Akdeniz’de ticaret yapma hakkını kaybeden ABD bu hakkı tekrar elde edebilmek için Garp Ocakları’na vergi ödemeyi kabul ederek yeni antlaşmalar yapar.
Yunan isyanı sırasında Osmanlı donanmasının Navarin’de yakılmasının ardından Kaptan-ı Derya Hüsrev Paşa ile Komodor John Rodgers arasındaki görüşmeler 1831’de imzalanan Ticaret ve Seyrisefain Antlaşması ile sonuçlanır. Antlaşma ile ABD Akdeniz ve Karadeniz’de ticaretini geliştirmeyi, Osmanlı Devleti de donanmasını yenilemeyi ümit etmektedir. Bu sırada daha önce komodor olan David Porter Amerikan maslahatgüzarı olarak İstanbul’a gönderilir. Aynı günlerde Amerikalı gemi inşaat mühendisi Henry Eckford’un inşa ederek İstanbul’a getirdiği korvet satın alınır, Eckford Haliç’te harp gemisi inşaatına başlar. 1850’lerde ilk resmi devlet temsilcisi olarak bahriyeli Binbaşı Emin Bey, ardından ileride Kaptan-ı Derya olacak Amiral Ateş Mehmet Salih Paşa harp gemisi alımı hakkında görüşmeler yapmak üzere ABD’ye gider. Avrupa’daki siyasi olaylardan da etkilenen ilişkiler sırasında çok sayıda ABD harp gemisi ticari, askeri, bilimsel ve diplomatik maksatlarla, ayrıca vatandaşlarına ve misyonerlerine yardım etmek üzere Osmanlı limanlarını ziyaret eder.
Bu kitapta, Türk-Amerikan ilişkilerinin ilk yüzyılında iz bırakan gemiler, bahriyeliler ve bahriye kökenliler, derin ve geniş açılı, ancak bir kitaba sığacak uzunlukta kaleme alınarak okuyucuya sunulmaktadır.