Uçurumun Başında ‘‘Miras’’

Bozkırı severim,
Kavaklarını bozkırın
Söğütlerini bir de 
Su başında bitmiş
Nazlı nazlı salınışını rüzgârda
Yalnızlığını bazen
Tek ağacını ıssızlığının ortasında
Terk edilmiş
Belki de terk etmişliğini
Cesaretini, 
Kışına, gecesine direnişini 
O tek ağacın
Ve ıssızlığı bölüşünü
Gecede baykuş sesi gibi

Bozkırı severim
Dağılmadan, yıkılmadan 
Durmayı öğretir.